Σε περίπτωση που Τραπεζάκια ήρθε Από
Η ιδέα ενός πίνακα κατασκευαστεί ειδικά για την εξυπηρέτηση ζεστά ή καυτών ροφημάτων ή αποβίβαση φλιτζάνια μεταξύ γουλιές κάτι σαν τσάι προηγείται το "τραπεζάκι" στην Ευρώπη από κάποιο χρονικό διάστημα.Το 1750 στη Βρετανία? Η κατανάλωση τσαγιού ήταν στο ύψος της μόδας είναι τόσο υπήρξε αύξηση για τους μικρούς πίνακες.Υπήρχε πυλώνα και τραπέζια τσάι νύχι τρίποδα με μια στρογγυλή κορυφή που αργότερα μεντεσέδες και ήταν ψηλότερα από ό, τι σήμερα τραπεζάκια ημέρα. Υπήρξαν επίσης παραδείγματα της Κίνας το τσάι ή τραπέζια που ήταν ορθογώνιο. Άλλες μορφές των πινάκων που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε να τοποθετηθεί κοντά σε ένα καναπέ κλήθηκαν περιστασιακή πίνακες, πίνακες τελών και πίνακες κέντρο.Υψηλή υποστηρίζεται καναπέδες που χρησιμοποιούνται στο τελευταίο μέρος του 17ου αιώνα και στις αρχές του 18ου αιώνα αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τα χαμηλά πίσω καναπέδες γύρω στο 1780 και γι 'αυτά τα καναπέδες ήταν μερικές φορές χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με πίνακες καναπέ. Καναπές πίνακες έχουν σχεδιαστεί για να σταθεί στο πίσω μέρος του καναπέ, μια εξέλιξη που είχε γίνει εφικτό από το κάτω μέρος της πλάτης. Μπορεί να έχουν ένα κερί για αυτούς και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καταγράψει ένα βιβλίο ή ένα φλιτζάνι τσάι ή καφέ μεταξύ γουλιές. Όλα αυτά τα τραπέζια σε κάποιο βαθμό θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι οι προκάτοχοι του σύγχρονου τραπέζι του καφέ.Το πρώτο ξύλινα τραπέζια, στη Βρετανία, ειδικά σχεδιασμένος ως και κάλεσε τα τραπεζάκια σαλονιού, έγιναν κατά τα τέλη της βικτοριανής εποχής.Υπάρχει ένας πίνακας που σχεδιάστηκε από EW Godwin το 1868 και γίνεται σε μεγάλους αριθμούς από τον William Watt και Collinson και κλειδαριά η οποία είναι εισηγμένη στο τραπέζι του καφέ σε «βικτοριανό Έπιπλα» από RW Symonds & BB Whineray και επίσης στο «Το βιβλίο ζωή της χώρας της αγγλικής γλώσσαςΈπιπλα »από χαρά Edward T.. Αν αυτό ονομαζόταν πράγματι ένα τραπέζι του καφέ κατά τη χρονική στιγμή, μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα παραδείγματα της ένα τραπεζάκι σαλονιού που κατασκευάζονται στην Ευρώπη. Άλλες πηγές, ωστόσο, η λίστα είναι απλώς ως ένα τραπέζι έτσι είναι δύσκολο να είμαστε σίγουροι. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο σχετικά με αυτό το τραπέζι είναι ότι δεν είναι ένα χαμηλό τραπέζι σε όλα, αλλά στην πραγματικότητα είναι περίπου 27 ίντσες υψηλό.
επιπλα σαλονιου
Marie-Therese ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΦΕΕπιρροή EW Godwin μπορεί να διαπιστωθεί στο χώρο του επίπλου του Arts and Crafts Κίνημα, και αναγράφεται σε διάφορα βιβλία σχετικά με τα έπιπλα που υπάρχουν γνωστά παραδείγματα τραπεζάκια πραγματοποιούνται από υποστηρικτές είναι αν και δεν έδωσε συγκεκριμένα παραδείγματα. Αλλά, όπως έπιπλα τεχνών και τεχνών ευνόησε γενικά έμφαση στην κατακόρυφη συνιστώσα, θα ήταν απίθανο να σχεδιάσει ένα μεγάλο χαμηλό τραπεζάκι του καφέ, ώστε είναι πιθανό ότι αυτό το χαρακτηριστικό του σχεδιασμού της τραπεζάκια αυτός είναι μεταγενέστερος.Υπάρχουν, για παράδειγμα, Art Nouveau τραπεζάκια τα οποία είναι χαμηλά τραπέζια. Αυτή η ιδέα μπορεί να έχει εισαχθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με βάση τους πίνακες που χρησιμοποιούνται σε κήπους του τσαγιού, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι χώρες όπως η Ινδία και η Ιαπωνία είχαν επίσης την παράδοση του φαγητού και του ποτού σε χαμηλό επίπεδο και, κατά συνέπεια, χρησιμοποιούνται χαμηλά τραπέζια. Ιαπωνικές επιρροές στην αγγλική σχεδιασμό επίπλων αντικατοπτρίζονται στις αγγλο-ιαπωνικό στυλ που ήταν εξαιρετικά δημοφιλές σε όλη τη δεκαετία του 1870 και 1880 και έτσι η Ιαπωνία είναι πολύ πιο πιθανό να είναι η πηγή για την ιδέα μιας μακράς χαμηλό τραπέζι.
Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν γνωστά παραδείγματα από τα τραπεζάκια σαλονιού γίνει πριν από τα μέσα έως τα τέλη του 19ου αιώνα. Η αγάπη των κατασκευαστών επίπλων για αφύπνιση, από την βικτοριανή εποχή και μετά, συγχέει το ζήτημα αυτό, όπως μπορεί κανείς να βρει παραδείγματα τραπεζάκια σαλονιού σε στυλ που θα πρότεινα εσφαλμένα ότι είχαν πραγματοποιηθεί σε προγενέστερη ημερομηνία. Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο των αντικέρ θα αποκαλύψει πολλά παραδείγματα, για παράδειγμα, στιλ του Louis XVI ή γεωργιανή τραπεζάκια στυλ, αλλά όχι αυθεντική τραπεζάκια από τις περιόδους αυτές.Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι, στον 20ο αιώνα, όταν τα τραπεζάκια σαλονιού έγινε όλο και πιο δημοφιλής, δεν ήταν άγνωστο για τα πόδια των πινάκων, ακόμα και αντίκες πίνακες, για να μειωθεί για να κάνει ένα τραπέζι του καφέ. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ψευδώς στην ιδέα ότι τα τραπεζάκια σαλονιού είχαν προέλθει κατά τη νωρίτερη ημερομηνία ότι ο πίνακας είχε γίνει.Τα έγγραφα του 17ου και 18ου αιώνα δεν δίνουν καμία αναφορά σε τραπεζάκια σαλονιού. Μια αναζήτηση του ημερολογίου Samuel Pepys, (1633-1703), για παράδειγμα, αποκαλύπτει εκατοντάδες αναφορές στο καφενείο και στους πίνακες των διαφόρων ειδών, αλλά δεν γίνεται καμία αναφορά σε τραπεζάκια σαλονιού. Ούτε μπορεί κανείς να βρει ένα παράδειγμα ενός σχεδίου πίνακα καφέ στα βιβλία μοτίβο του Θωμά Sheraton ή Γιώργος Hepplewhite.Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα εικόνα ζωγραφισμένο το 1760 από Μαρία Αντουανέτα, (1775-1793), στην οποία η αδελφή της Μαρί-Τερέζ είναι σερβίρει καφέ για το σύζυγό της μπροστά από την πυρκαγιά (επάνω δεξιά). Είναι ενδιαφέρον το ότι, αν και είναι σερβίρει καφέ, το τραπέζι είναι ένα τραπέζι τρίποδο πυλώνα και νύχι του τύπου τα οποία, συχνά με την προσθήκη ενός κορυφαίου αρθρωτές, θα γίνει γνωστό ως ένα τραπέζι τσάι.
Joseph Aronson ορίζει ένα τραπέζι του καφέ το 1938, όπως, "Χαμηλή μεγάλο τραπέζι τώρα να χρησιμοποιηθεί πριν από έναν καναπέ ή καναπέ." Και προσθέτει: «Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ......( υπογράμμιση δική μου), γεγονός που σημαίνει ότι τα τραπεζάκια σαλονιού ήταν μια καθυστερημένη ανάπτυξη στην ιστορία των επίπλων.
